Papermoon

'Papermoon' wordt geprezen om zijn unieke mix van humor en emotionaliteit, waarbij Joe David Brown erin slaagt om een diepgaand verhaal te vertellen over een onconventionele familie. De personages zijn levendig en goed uitgewerkt, met Addie Pray die een van de meest memorabele jeugdpersonages in de literatuur is. Echter, sommige critici hebben opgemerkt dat het verhaal op bepaalde momenten wat voorspelbaar kan zijn, en dat de morele ambiguïteit van Moze soms moeilijk te verteren is. Desondanks is 'Papermoon' een roman die blijft hangen vanwege zijn warmte, authenticiteit en de manier waarop het de lezer meeneemt naar een andere tijd en plaats.

In 'Papermoon' volgen we het verhaal van Addie Pray, een slimme en vastberaden elfjarige, die na de dood van haar moeder alleen achterblijft. Ze gaat op pad met Moses 'Moze' Pray, een man die beweert haar vader te zijn, en samen reizen ze door het Amerika van de jaren 30. Onderweg overleven ze door middel van kleine zwendelpraktijken, waarbij Addie vaak de slimste van de twee blijkt te zijn. Hun reis wordt een zoektocht naar identiteit, familie en een plek om thuis te noemen. De roman eindigt met een ontroerende climax die de complexe relatie tussen Addie en Moze blootlegt, en laat zien dat familie niet altijd gaat om bloedbanden, maar om de mensen die voor je zorgen.